Bevers achter gaas
Het aantal bevers in Nederland groeit. Ook in de Hollandse delta. Beert en Benthe zijn inmiddels bekende inwoners van de Biesbosch. Meer bevers is goed voor de biodiversiteit, maar het graven en knagen heeft ook een keerzijde.
De bever zet steeds meer koers naar de bewoonde wereld. Dat verraden deknaag- en graafsporen op verschillende plekken in ons gebied. Om de kades en dijken in de Hollandse delta sterk en betrouwbaar te houden, heeft het waterschap voorzorgsmaatregelen getroffen.
In de kades bij Simonshaven en Maasdam is bevergaas geplaatst. “Dat is een soort ondergrondse afrastering die moet voorkomen dat de bever de kade kapot graaft”, legt Jaco Schipper van aannemer Minekus uit. “Het gaas gaat 3 meter de grond in en dat is diep genoeg om de bever te stoppen.”
Bevergaas
Het gaas heeft een afmeting van 4 x 4 centimeter. En dat is niet zonder reden. Onderzoek heeft uitgewezen dat de bevers zich dan niet bezeren. Het is een diervriendelijke maatregel, want bevers zijn een beschermde diersoort. “Bij grotere mazen of langwerpig gaas kunnen de bevers erin verstrikt raken of met hun tanden eraan blijven hangen. Dat is niet de bedoeling”, aldus Schipper. Het gaas heeft geen invloed op de waterhuishouding en het bodemleven blijft gewoon intact.
